مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا

آیا پزشکان ایرانی می‌توانند با پروانه پزشکی خود به آمریکا مهاجرت کنند و در آنجا مشغول به کار شوند؟ مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا یکی از پرچالش‌ترین مسیرهای مهاجرتی برای کادر درمان، به‌ویژه پزشکان ایرانی، محسوب می‌شود. فرآیند ارزیابی مدارک، گذراندن آزمون‌های معادل‌سازی، دریافت ویزای مناسب و ورود به سیستم درمانی آمریکا، همگی مراحلی هستند که بدون آگاهی کافی می‌توانند پیچیده و زمان‌بر شوند. 

در این مقاله، به بررسی کامل مراحل مهاجرت پزشکان به آمریکا، شرایط اخذ مجوز پزشکی، چالش‌ها و فرصت‌های موجود برای پزشکان ایرانی می پردازیم. اگر شما هم پزشک هستید و قصد دارید آینده حرفه‌ای خود را در ایالات متحده رقم بزنید، این راهنما می‌تواند مسیر پیش رویتان را شفاف‌تر کند. آیا این مسیر برای همه پزشکان ایرانی امکان‌پذیر است؟ چه موانعی بر سر راه قرار دارد؟ با ما همراه باشید تا پاسخ این پرسش‌ها را پیدا کنید.

چگونه مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا برای پزشکان ایرانی ممکن است؟ 

مهاجرت پزشکان ایرانی به آمریکا، برخلاف تصور عمومی، مسیر ساده‌ای ندارد و نیازمند طی مراحل مختلفی است. در این بخش، به بررسی گام‌به‌گام این فرآیند می‌پردازیم تا بدانید چگونه می‌توان با پروانه پزشکی ایران در آمریکا مشغول به کار شد. 

یک) ارزیابی مدارک پزشکی و تایید اعتبار آن‌ها 

یکی از اولین و مهم‌ترین مراحل مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا، ارزیابی و تایید مدارک تحصیلی و حرفه‌ای توسط نهادهای معتبر آمریکایی است. بدون این مرحله، پزشکان بین‌المللی، از جمله پزشکان ایرانی، نمی‌توانند در آزمون‌های USMLE شرکت کرده یا وارد دوره‌های رزیدنتی شوند. 

مراحل تایید مدارک پزشکی برای پزشکان ایرانی 

ثبت ‌نام در ECFMG 

پزشکان ایرانی باید ابتدا در ECFMG (Educational Commission for Foreign Medical Graduates) ثبت‌نام کنند. این سازمان مسئول بررسی مدارک فارغ‌التحصیلان پزشکی بین‌المللی است و تایید آن یکی از الزامات اصلی برای ادامه مسیر مهاجرت است. 

ارسال مدارک به ECFMG 

مدارک مورد نیاز شامل: 

• مدرک دکتری حرفه‌ای پزشکی (M.D.) 
• ریز نمرات دانشگاهی 
• مدرک پروانه پزشکی از ایران 
• مدرک هویتی مانند پاسپورت 

این مدارک باید از طریق دانشگاه محل تحصیل پزشک به‌صورت مستقیم برای ECFMG ارسال شوند. در صورتی که ارسال مدارک به‌درستی انجام نشود، تایید آن‌ها با مشکل مواجه خواهد شد. 

بررسی و تایید مدارک 

بعد از ارسال، ECFMG مدارک را بررسی می‌کند. اگر مدارک کامل و معتبر باشند، پزشک مجوز شرکت در آزمون‌های USMLE را دریافت می‌کند. این مرحله معمولا چند ماه زمان می‌برد. 

 صدور شماره شناسایی ECFMG (USMLE ID) 

پس از تایید، پزشک یک USMLE ID دریافت می‌کند که برای ثبت‌نام در آزمون‌های USMLE ضروری است. این شماره نشان‌دهنده تایید صلاحیت اولیه پزشک برای ورود به سیستم درمانی آمریکا است. 

تایید مدارک پزشکی از طریق ECFMG اولین گام کلیدی در مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا است. پزشکان باید با دقت مراحل را انجام دهند تا دچار تاخیر یا مشکلات احتمالی نشوند.

دو) شرکت در آزمون‌های USMLE 

پس از تایید مدارک پزشکی توسط  ECFMG، پزشکان ایرانی که قصد مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا را دارند، باید در مجموعه آزمون‌های USMLE (United States Medical Licensing Examination) شرکت کنند. این آزمون‌ها برای سنجش دانش پزشکی، مهارت‌های بالینی و توانایی تصمیم‌گیری حرفه‌ای پزشکان طراحی شده‌اند و عبور از آن‌ها یکی از اصلی‌ترین موانع ورود به سیستم درمانی آمریکا محسوب می‌شود. 

ساختار آزمون USMLE و مراحل آن 

آزمون USMLE شامل سه مرحله است که هر کدام به بررسی بخش خاصی از دانش و مهارت پزشکی می‌پردازد. در ادامه، هر یک از این مراحل را به‌طور دقیق بررسی می‌کنیم: 

مرحله اول: سنجش دانش پایه پزشکی 

این مرحله یکی از مهم‌ترین آزمون‌های USMLE محسوب می‌شود و پایه و اساس موفقیت در مراحل بعدی است. 

 محتوای آزمون: 

• آناتومی 
• فیزیولوژی 
• پاتولوژی 
• میکروبیولوژی 
• بیوشیمی 
• داروشناسی 
• علوم رفتاری و اخلاق پزشکی 

ساختار آزمون: 

• این آزمون کاملا کامپیوتری و به‌صورت چندگزینه‌ای (MCQ) برگزار می‌شود. 
• مدت آزمون حدود ۸ ساعت است که در ۷ بخش ۶۰ دقیقه‌ای طراحی شده است. 
• هر بخش شامل ۴۰ سوال است که در مجموع، پزشکان باید به حدود ۲۸۰ سوال پاسخ دهند. 

نکات مهم برای قبولی: 

• این مرحله تاثیر زیادی بر پذیرش در دوره رزیدنتی دارد؛ بنابراین، نمره بالا در آن از اهمیت زیادی برخوردار است. 
• منابع معتبر برای مطالعه شامل First Aid for the USMLE Step 1، UWorld و Kaplan است. 
• استفاده از بانک سوالات و تمرین تست‌زنی به افزایش مهارت و موفقیت کمک زیادی می‌کند. 

مرحله دوم: ارزیابی مهارت‌های بالینی و دانش پزشکی کاربردی 

این مرحله از دو بخش تشکیل شده است: 

• CK (Clinical Knowledge): این بخش شامل سوالات چندگزینه‌ای است که بر دانش پزشکی بالینی تمرکز دارد. 
• CS (Clinical Skills):  در این بخش، پزشکان باید مهارت‌های ارتباطی و تشخیصی خود را در مواجهه با بیماران نشان دهند. 

 ساختار آزمون CK: 

• مدت زمان آزمون ۹ ساعت است. 
• تعداد سوالات بین ۳۰۰ تا ۳۲۰ عدد است. 
• سرفصل‌های آزمون شامل بیماری‌های داخلی، جراحی، زنان و زایمان، کودکان و روانپزشکی است. 

 ساختار آزمون CS: 

• این آزمون یک امتحان عملی است که پزشکان باید در آن با بیماران استاندارد ارتباط برقرار کنند. 
• شامل ۱۲ سناریوی بالینی است که هرکدام ۱۵ دقیقه طول می‌کشند. 
• پزشک باید معاینه فیزیکی انجام داده و تشخیص‌های افتراقی ارائه دهد. 

 نکات مهم برای قبولی: 

• CK  به مطالعه گسترده و مرور سوالات نیاز دارد. 
• در CS، مهارت‌های زبانی و ارتباطی اهمیت زیادی دارد. پزشکان ایرانی باید تسلط کافی بر زبان انگلیسی داشته باشند. 
• منابع معتبر شامل Kaplan CK, UWorld و Step-Up to Medicine هستند. 

مرحله سوم : آزمون نهایی برای تایید آمادگی کار پزشکی 

این مرحله آخرین آزمون USMLE است و معمولا بعد از ورود به دوره رزیدنتی برگزار می‌شود. این مرحله به بررسی توانایی پزشک در مدیریت بیماران در شرایط واقعی بالینی می‌پردازد. 

 محتوای آزمون : 

• مدیریت بیماران سرپایی و بستری 
• تفسیر آزمایش‌ها و تشخیص‌های بالینی 
• تصمیم‌گیری در شرایط اورژانسی 
• استفاده از منابع پزشکی برای مدیریت بیمار 

 ساختار آزمون: 

• این آزمون در ۲ روز متوالی برگزار می‌شود. 
• روز اول شامل سوالات چندگزینه‌ای در مورد دانش پزشکی عمومی است. 
• روز دوم شامل تصمیم‌گیری بالینی در شرایط واقعی است. 

نکات مهم برای قبولی: 

• منابع معتبر شامل UWorld Step 3 و Master the Boards USMLE Step 3 هستند. 
• تجربه بالینی و دانش مدیریتی در موفقیت این آزمون نقش مهمی دارد. 

چالش‌ها و سختی‌های شرکت در آزمون USMLE 

• مشکلات مالی: هزینه آزمون‌ها بالا است و پزشکان باید برای آن برنامه‌ریزی مالی داشته باشند. 
• نیاز به زبان انگلیسی قوی: تسلط بر زبان انگلیسی، به‌ویژه در Step 2 CS، بسیار مهم است. 
• رقابت بالا: به‌دلیل رقابت شدید، پزشکان باید نمرات بالایی بگیرند تا شانس پذیرش در رزیدنتی را افزایش دهند. 

مزایای موفقیت در آزمون USMLE و تاثیر آن در مهاجرت به آمریکا 

• امکان ورود به سیستم درمانی آمریکا و اخذ مجوز پزشکی ایالتی 
• دریافت ویزای J-1 یا H-1B برای کار قانونی در آمریکا 
• افزایش شانس پذیرش در برنامه‌های رزیدنتی معتبر 

به طور کلی، شرکت در آزمون‌های USMLE یکی از مراحل کلیدی مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا است. این آزمون‌ها سطح علمی و مهارتی پزشکان را ارزیابی کرده و مسیر ورود آن‌ها به سیستم پزشکی آمریکا را هموار می‌کنند. با برنامه‌ریزی دقیق، استفاده از منابع مناسب و تقویت مهارت‌های زبان انگلیسی، پزشکان ایرانی می‌توانند نمرات بالایی کسب کرده و شانس خود را برای قبولی در دوره‌های رزیدنتی افزایش دهند.

سه) دریافت ویزای مناسب برای کار پزشکی در آمریکا 

یکی از مهم‌ترین مراحل مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا، دریافت ویزای مناسب است. پزشکان بین‌المللی نمی‌توانند بدون داشتن ویزای معتبر در آمریکا مشغول به کار شوند. دو گزینه اصلی برای پزشکان خارجی شامل ویزای J-1 و ویزای H-1B است که هرکدام شرایط، مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند. انتخاب نوع ویزا به عوامل مختلفی مانند هدف پزشک، شرایط پذیرش در برنامه‌های رزیدنتی و امکان دریافت اقامت دائم بستگی دارد. در ادامه به بررسی جزئیات این ویزاها می‌پردازیم. 

ویزای J-1 (ویزای آموزشی برای رزیدنتی و فلوشیپ پزشکی) 

ویزای J-1 رایج‌ترین ویزا برای پزشکان بین‌المللی است که قصد دارند در آمریکا دوره‌های رزیدنتی (دستیاری تخصصی) یا فلوشیپ پزشکی را بگذرانند. این ویزا توسط کمیسیون ECFMG (Educational Commission for Foreign Medical Graduates) صادر می‌شود و پزشکان باید پیش از ورود به آمریکا، از طرف یک بیمارستان یا موسسه آموزشی معتبر پذیرفته شده باشند. 

شرایط دریافت ویزای J-1: 

• پزشک باید از یک برنامه رزیدنتی مورد تایید ACGME (Accreditation Council for Graduate Medical Education) پذیرش بگیرد. 
• مدارک پزشکی فرد باید از طریق ECFMG تایید شده باشد. 
• پزشک متعهد می‌شود که پس از اتمام دوره، به کشور خود بازگردد (شرط بازگشت به کشور مبدا). 

مزایای ویزای J-1: 

• پزشکان می‌توانند بدون نیاز به پیشنهاد شغلی از بیمارستان، در دوره‌های رزیدنتی و فلوشیپ شرکت کنند. 
• هزینه‌های درخواست این ویزا نسبت به ویزای H-1B کمتر است. 
• ECFMG  مسئولیت راهنمایی پزشکان را بر عهده دارد و روند صدور ویزا را تسهیل می‌کند. 

محدودیت‌های ویزای J-1: 

• شرط بازگشت به کشور مبدا: پزشکان پس از اتمام دوره رزیدنتی موظف هستند حداقل ۲ سال در کشور خود بمانند، مگر اینکه از طریق برنامه‌های معافیت (Waiver) این الزام لغو شود. 

 امکان تغییر مستقیم به گرین کارت وجود ندارد، مگر از طریق برنامه‌هایی مانند ویزای J-1 Waiver که نیازمند تعهد به کار در مناطق محروم آمریکا است. 

ویزای J-1 Waiver: راهی برای ماندن در آمریکا 

برخی پزشکان می‌توانند از طریق برنامه‌های خاص مانند Conrad 30 Waiver شرط بازگشت به کشور را لغو کنند. این برنامه به پزشکان اجازه می‌دهد در مناطق محروم پزشکی (Medically Underserved Areas) مشغول به کار شوند و پس از چند سال، برای گرین کارت اقدام کنند. 

ویزای H-1B (ویزای کاری برای پزشکان) 

ویزای H-1B یک ویزای کاری برای پزشکانی است که می‌خواهند مستقیما در آمریکا به‌عنوان پزشک مشغول به کار شوند. برخلاف ویزای J-1، این ویزا نیازی به بازگشت به کشور مبدا ندارد و امکان اقامت دائم (گرین کارت) را تسهیل می‌کند. 

 شرایط دریافت ویزای H-1B: 

• پزشک باید در آزمون‌های USMLE (Step 1، Step 2 CK و Step 3) قبول شده باشد. 
• پزشک باید از یک بیمارستان، دانشگاه یا موسسه پزشکی پیشنهاد شغلی دریافت کند. 
• تاییدیه ECFMG و داشتن مجوز پزشکی از یک ایالت در آمریکا ضروری است. 

 مزایای ویزای H-1B: 

• پزشکان می‌توانند مستقیما برای دریافت گرین کارت اقدام کنند. 
• برخلاف ویزای J-1، هیچ الزامی برای بازگشت به کشور مبدا وجود ندارد. 
• امکان تغییر کارفرما (بیمارستان) در برخی شرایط امکان‌پذیر است. 

محدودیت‌های ویزای H-1B: 

• تعداد محدودی از ویزاهای H-1B هر سال صادر می‌شود، که باعث رقابت شدید بین متقاضیان می‌شود. 
• بیمارستان‌ها و موسسات درمانی ممکن است تمایل بیشتری به جذب پزشکان با ویزای J-1 داشته باشند، زیرا فرایند صدور آن راحت‌تر است. 

هزینه‌های درخواست ویزای H-1B برای کارفرما (بیمارستان) بالاتر از J-1 است. 

کدام ویزا برای پزشکان ایرانی مناسب‌تر است؟ 

یک) اگر قصد دارید در برنامه‌های رزیدنتی یا فلوشیپ پزشکی آمریکا شرکت کنید، ویزای J-1 بهترین گزینه است. 

دو)اگر هدف نهایی شما اقامت دائم در آمریکا و اخذ گرین کارت است، ویزای H-1B راه بهتری نسبت به J-1 است، مگر اینکه بتوانید از طریق برنامه J-1 Waiver الزام بازگشت را حذف کنید. 

چالش‌های دریافت ویزا برای پزشکان ایرانی 

• محدودیت‌های ویزایی برای ایرانیان: به دلیل سیاست‌های مهاجرتی، پزشکان ایرانی ممکن است در دریافت ویزای H-1B با مشکلاتی مواجه شوند. 
• زمان‌بر بودن فرایندها: روند دریافت تاییدیه‌های لازم از ECFMG و دریافت ویزا ممکن است چندین ماه طول بکشد. 
• ریسک رد شدن ویزا: هر دو نوع ویزا نیازمند بررسی‌های دقیق امنیتی و اداری هستند و احتمال رد شدن درخواست وجود دارد. 

چهار) اپلای برای دوره رزیدنتی در بیمارستان‌های آمریکا 

پس از قبولی در آزمون USMLE و دریافت ویزای مناسب، مرحله بعدی مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا، اپلای برای دوره رزیدنتی (دستیاری تخصصی) است. این مرحله یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های مسیر پزشکان بین‌المللی محسوب می‌شود، زیرا تعداد محدودی از ظرفیت‌های رزیدنتی در بیمارستان‌های آمریکا به پزشکان خارجی اختصاص داده می‌شود. بنابراین، پزشکان ایرانی باید نمرات بالا، تجربه بالینی قوی و مدارک کامل داشته باشند تا شانس پذیرش خود را افزایش دهند. 

شرایط مورد نیاز برای پذیرش در رزیدنتی 

• نمرات بالا در آزمون USMLE: بیمارستان‌ها به Step 1 و Step 2 CK اهمیت زیادی می‌دهند. نمرات بالاتر از ۲۴۰ در این آزمون‌ها، شانس پذیرش را افزایش می‌دهد. 
• تجربه بالینی در آمریکا (US Clinical Experience – USCE): داشتن سابقه کار در بیمارستان‌های آمریکا از طریق دوره‌های Observership، Externship یا Research Fellowship تاثیر زیادی در پذیرش دارد. 
• توصیه‌نامه‌های قوی (Letters of Recommendation – LoRs): پزشکان باید از اساتید یا پزشکان معتبر، به‌ویژه از بیمارستان‌های آمریکا، توصیه‌نامه دریافت کنند. 
• مهارت‌های زبانی مناسب: داشتن نمره بالا در OET یا TOEFL و توانایی برقراری ارتباط موثر در محیط‌های درمانی اهمیت زیادی دارد. 

مراحل اپلای برای رزیدنتی 

• ثبت‌نام در سیستم ERAS (Electronic Residency Application Service): پزشکان باید مدارک خود را در این سیستم آپلود کنند. 
• انتخاب بیمارستان‌ها و ارسال درخواست: پزشکان می‌توانند برای چندین برنامه رزیدنتی درخواست ارسال کنند. 
• شرکت در مصاحبه (Interview): بیمارستان‌ها پس از بررسی مدارک، از پزشکان برای مصاحبه دعوت می‌کنند. 
• شرکت در سیستم Match: پس از مصاحبه، پزشکان و بیمارستان‌ها ترجیحات خود را در سیستم NRMP (National Resident Matching Program) ثبت می‌کنند و در صورت مطابقت، پذیرش نهایی انجام می‌شود. 

با برنامه‌ریزی دقیق، پزشکان ایرانی می‌توانند شانس خود را برای ورود به سیستم درمانی آمریکا افزایش دهند.

پنج) دریافت مجوز پزشکی ایالتی (State Medical License) 

پس از اتمام دوره رزیدنتی، پزشکان بین‌المللی که قصد دارند به‌طور مستقل در آمریکا طبابت کنند، باید مجوز پزشکی ایالتی دریافت کنند. این مجوز تایید می‌کند که پزشک دارای صلاحیت حرفه‌ای و علمی کافی برای کار در سیستم درمانی ایالت موردنظر است. در فرآیند مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا، این مرحله یکی از آخرین و مهم‌ترین گام‌ها محسوب می‌شود، زیرا بدون این مجوز، پزشک اجازه فعالیت مستقل را نخواهد داشت. 

شرایط دریافت مجوز پزشکی ایالتی 

یک) تکمیل دوره رزیدنتی

هر پزشک باید حداقل یک دوره رزیدنتی معتبر را در آمریکا به پایان برساند. برخی ایالت‌ها به حداقل یک سال، اما اغلب ایالت‌ها به دو یا سه سال رزیدنتی نیاز دارند. 

دو) قبولی در آزمون‌های لازم

 USMLE Step 3: این مرحله از آزمون USMLE باید با موفقیت پشت سر گذاشته شود. 

آزمون‌های اضافی برخی ایالت‌ها: برخی ایالت‌ها آزمون‌های تکمیلی مانند Jurisprudence Exam (آزمون قوانین پزشکی ایالتی) را برگزار می‌کنند. 

سه) ارائه مدارک و سوابق کاری 

• تاییدیه گذراندن دوره رزیدنتی 
• گواهی عدم سوءپیشینه پزشکی 
• مدارک هویتی و تحصیلی 

چهار) دریافت تاییدیه از Medical Board ایالت مربوطه 

هر ایالت دارای هیئت پزشکی (Medical Board) مخصوص خود است که مدارک پزشک را بررسی کرده و در صورت تایید، مجوز پزشکی را صادر می‌کند. 

اهمیت مجوز پزشکی ایالتی 

• امکان اشتغال در بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها یا مطب شخصی 
• افزایش اعتبار و امکان دریافت حقوق بالاتر 
• امکان دریافت اقامت دائم (گرین کارت) از طریق کار پزشکی 

شش) ورود به بازار کار و اخذ گرین کارت 

پس از دریافت مجوز پزشکی ایالتی، پزشکان بین‌المللی که مراحل مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا را طی کرده‌اند، می‌توانند در بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و مراکز درمانی مشغول به کار شوند. این مرحله برای پزشکان دارای ویزای J-1 و H-1B متفاوت است و روش‌های مختلفی برای اخذ اقامت دائم (گرین کارت) وجود دارد. 

روش‌های ورود به بازار کار پزشکی در آمریکا 

• کار در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی: پزشکان می‌توانند در بیمارستان‌های دولتی یا خصوصی، کلینیک‌های تخصصی و مراکز درمانی مشغول به کار شوند. داشتن تخصص‌های موردنیاز مانند پزشکی خانواده، داخلی، اورژانس و روانپزشکی می‌تواند شانس اشتغال را افزایش دهد. 
• تاسیس مطب شخصی: پزشکانی که گرین کارت یا شهروندی آمریکا دارند، می‌توانند مطب شخصی راه‌اندازی کنند. اما پزشکان دارای ویزای موقت (J-1 یا H-1B) معمولا باید تحت استخدام بیمارستان‌ها یا کلینیک‌ها باشند. 
• اشتغال در مناطق محروم (برای پزشکان J-1)  : پزشکانی که با ویزای J-1 وارد آمریکا شده‌اند، برای دریافت گرین کارت باید حداقل ۳ سال در مناطق محروم پزشکی (Medically Underserved Areas – MUA) کار کنند. این کار از طریق برنامه‌هایی مانند Conrad 30 Waiver امکان‌پذیر است. 
• اقدام برای گرین کارت از طریق کارفرما (برای پزشکان H-1B) : پزشکانی که با ویزای H-1B کار می‌کنند، می‌توانند از طریق کارفرما (بیمارستان یا کلینیک) برای گرین کارت اقدام کنند. این فرآیند معمولا شامل پرونده  PERM، تاییدیه نیروی کار و درخواست گرین کارت EB-2 یا EB-3 است. 

مزایای دریافت گرین کارت برای پزشکان 

• امکان اشتغال بدون محدودیت و تغییر کارفرما 
• دسترسی به فرصت‌های شغلی و درآمدی بالاتر 
• امکان دریافت شهروندی آمریکا پس از چند سال اقامت دائم 

سخن آخر 

مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا یک مسیر چالش‌برانگیز اما ارزشمند برای پزشکان ایرانی است که به دنبال آینده‌ای بهتر در سیستم درمانی پیشرفته این کشور هستند. این مسیر شامل چندین مرحله از جمله تایید مدارک، شرکت در آزمون‌های USMLE، دریافت ویزای مناسب، ورود به رزیدنتی، اخذ مجوز پزشکی ایالتی و در نهایت ورود به بازار کار است. با برنامه‌ریزی دقیق، تلاش مستمر و آگاهی از قوانین و شرایط، پزشکان می‌توانند این مسیر را با موفقیت طی کرده و به عنوان یک پزشک رسمی در آمریکا مشغول به کار شوند.

اگر شما هم به فکر مهاجرت با پروانه پزشکی به آمریکا هستید، از همین حالا برنامه‌ریزی کنید، منابع لازم را مطالعه کنید و برای آزمون‌ها آماده شوید. موفقیت در این مسیر به پشتکار، دانش و مدیریت صحیح زمان بستگی دارد

سوالات متداول

1) آیا پزشکان ایرانی می‌توانند بدون گذراندن آزمون USMLE در آمریکا کار کنند؟ 

 خیر. برای دریافت مجوز پزشکی در آمریکا، پزشکان ایرانی باید تمامی مراحل USMLE Step 1، Step 2 CK و Step 3  را با موفقیت پشت سر بگذارند. 

2) دریافت ویزای J-1 برای پزشکان چه محدودیت‌هایی دارد؟ 

ویزای J-1 پزشکان را ملزم می‌کند که پس از پایان رزیدنتی، ۲ سال در کشور خود بمانند، مگر اینکه بتوانند از طریق برنامه J-1 Waiver این شرط را لغو کنند. 

3) آیا امکان دریافت گرین کارت برای پزشکان ایرانی در آمریکا وجود دارد؟ 

 بله. پزشکان دارای ویزای H-1B می‌توانند از طریق کارفرما برای گرین کارت اقدام کنند. پزشکان دارای ویزای J-1 نیز در صورت کار در مناطق محروم، می‌توانند شرط بازگشت را لغو کرده و گرین کارت دریافت کنند. 

4) چقدر زمان می‌برد تا یک پزشک ایرانی بتواند در آمریکا مشغول به کار شود؟ 

 به‌طور متوسط، ۵ تا ۸ سال زمان لازم است. این مدت شامل آماده‌سازی برای آزمون‌های USMLE، دریافت ویزا، ورود به دوره رزیدنتی و دریافت مجوز پزشکی ایالتی است. 

5) آیا هزینه‌های مهاجرت برای پزشکان ایرانی بالا است؟ 

 بله. هزینه‌های آزمون‌های USMLE، تایید مدارک، ویزا و زندگی در آمریکا قبل از دریافت حقوق رسمی چندین هزار دلار است. بسیاری از پزشکان برای این هزینه‌ها از پس‌انداز شخصی یا کمک‌های مالی استفاده می‌کنند.